Er was eens..................................................
er was eens, zo beginnen alle sprookjes. Alleen deze moet nog een einde krijgen. Krijgt het een happy end, of wordt het een droevig einde?
Wij zouden het op prijs stellen als u daadwerkelijk meedenkt en probeert dit toch tot een goed einde te brengen. Een einde, zoals alle sprookjes worden beeindigd.
Het begint met: er was eens een heel mooi vakantiepark (sommige noemen het een camping) gelegen in het pittoreske dorp Dirkshorn. De naam is Bungalowpark de Horn.
Daar hebben veel mensen een door hun zelf betaald eigendom, waar het merendeel blij en zuinig op is. Tot zover niet zoveel mis mee, 99% van de eigenaren leeft vreedzaam. So far so good, tot er in 2012 een nieuwe buur en buurvrouw zich meldde en beide bezworen er een prachtig park van te maken. Het zichzelf benoemde Koningspaar beloofde de eigenaren (het volk) gouden bergen,
Het koningspaar had genoeg geld om het park een boost te geven, die zijn weerga niet kent.
Zoals: de infrastructuur totaal te vernieuwen, alle eigenaren zouden allemaal op het gas worden aangesloten. Ongeacht of het eigendom van hout was of iets dergelijks, maakte allemaal niet uit. Zo ook het internet, de afwatering, zodat mensen na een flinke regenbui niet met lieslaarzen over het pad hun weg moesten vinden.
Kortom, het beloofde een pracht te worden, er werd een nieuwbouwplan gepresenteerd met hele luxe vakantiewoningen. Daar moesten dan wel heel veel bomen in het bos voor wijken. Maar dat was maar een detail.
De koning begon voortvarend, maakte vriendjes bij de instanties zoals gemeente en justitie. Te beginnen bij de gemeente Schagen, want ja daar waren diverse leidinggevende figuren die spontaan uitslag over hun hele lichaam kregen als ze alleen al de naam Bungalowpark de Horn hoorde. Makkelijk zei de Koning tegen zijn gemalin “Joh was appeltje eitje”. Want ja, zonder vrienden begin je niet veel. En dat werkte, de politie kwam en komt voor iedere scheet c.q. telefoontje van de koning opdraven. Hele nesten ambtenaren werden uit hun slaapverwekkende positie gehaald en mochten zich manifesteren als zijnde handhavers m.b.t. De zgnd. illegaliteit. Iedereen die een mondje over de grens sprak (met uitzondering van Duits) werd zonder pardon de toegang ontzegd.
De ambtenaren werden zo geestdriftig dat men zelfs bejaarden de stuipen op het lijf wist te jagen.
Maar het werd nog erger, het koningspaar zat zich avond aan avond rijk te rekenen, zoals de facturen gaan we zonder aanziens des persoons verdrievoudigen. En we indexeren er een eind op los. Oh kirde de Koningin “maar dat mag toch helemaal niet lieverd”. Het volk bestaat toch uit dombo's, bangeriken en schlemielen en criminelen zei de Koning. Ik ga ze helmaal kapot maken, en jij krijgt een rol in het geheel. Oh wat was de Koningin in haar nopjes, eindelijk een rol van betekenis. Dan werd zij iemand waar men tegen op zou kijken, en voor zou buigen als zij zich in haar zwangschapslegging aan het gepeupel vertoonde.
Natuurlijk werden en worden dit soort plannetjes besproken als de prinsjes en prinsesjes zich te ruste hebben gelegd. Want in tegenstelling tot hun ouders hebben de prinsjes en prinsjes wel begrepen waar oren voor dienen.
Maar het volk kwam in opstand, eerst een handjevol maar het werden er steeds meer. Zij schakelden de politiek in, wisten met argumenten en voorbeelden een luisterend oor en daarmee begripo te kweken. Tja, dan wordt het moeilijk regeren ondervond het Koningspaar. Het is wel de bedoeling dat je 100% geloofd wordt, en als daar dan barstjes in gaan komen, dan stuit je op problemen.
De Koning zei “we gaan ze helemaal kapotmaken, het volk heeft maar te doen wat wij verordonneren. Zijn ze nou helemaal besodemieterd”.
Dus er werden in de avonduren allerlei wilde plannetjes gesmeed, zoals:
afsluiten van het elektrisch/water en als het ff kan ook nog het gas
er mag zonder koninklijke toestemming niet meer eigenhandig in de grond gegraven worden
we gaan van lastpakken de post verduisteren
we gaan proberen het ze zo moeilijk te maken, dat ze voor een appel en een ei hun eigendom aan ons willen verkopen
de Koning verzocht zijn echtgenote om een cursus theater te volgen, zodat ze naar de instanties toe geloofwaardig zouden overkomen. Want ja, je hebt zo je credit verspeelt als je niet oppast. En zo waar, de koningin niet echt behept met een flinke dosis hersens, slaagde cum laude voor actrice nog binnen de tijdspanne die daar normaal voor staat.
De Salamitactiek kon een aanvang nemen. Poging om stelselmatig te trachten meer te pakken dan te geven. Tja, veel beloven, weinig geven doet een gek in vreugde leven, is al een oud gezegde.
Helaas voor het zichzelf benoemde Koningspaar, waren verschillende eigenaren met meer geestelijke bagage behept dan zij, hetgeen resulteerde in opstand. Eerst kleine plaagstootjes, maar allengs werd het ietwat grimmiger. Het Koningspaar kon dat niet waarderen en wist ook niet hoe ze dat konden ombuigen naar meer positiviteit en dus meer inkomsten.
Het werd niet eens meer vreemd gevonden als er weer een nest politieagenten kwam/komt opdraven. Of het allemaal niets kost.
En ja oorzaak en gevolg is dus tot heden diverse rechtszaken, zowel van het Koningspaar maar ook van het volk/gepeupel in zijn algemeenheid.
Het volk wil rust, vrede en dit alles voor een redelijke prijs. En niet worden uitgekleed tot op het bot. En al helemaal niet gechanteerd worden in welke vorm dan ook. Het volk wil als ze zich bedreigd voelen gewoon naar de politie kunnen stappen om aangifte te kunnen doen. Maar dan wel in de wetenschap dat de aangifte niet gelijk in het zogenaamde vierkante archief terechtkomt.
En helaas, de toekomst van het gepeupel c.q. volk is onzeker, maar niet zo onzeker als het zichzelf benoemde Koningspaar. Want de bodem van de schatkist is in zicht, dus is een kwestie van tijd voordat het Koningspaar het hazenpad neemt, samen met de prinsjes en prinsesjes.
En wij roepen iedereen die de Horn een warm hart toedraagt een mooi happy end aan dit sprookje te breien. Ons benieuwen.
